معرفی:
لوله فولادی و لوله آهنی دو نوع از رایج ترین لوله ها هستند که در صنایع مختلف مانند ساختمان سازی، لوله کشی و ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، اغلب در مورد اینکه کدام یک قوی‌تر، بادوام‌تر و مناسب‌تر برای کاربردهای خاص است، سردرگمی وجود دارد. در این مقاله به بررسی تفاوت های لوله فولادی و لوله آهنی می پردازیم و مشخص می کنیم که کدام یک قوی تر است.
لوله فولادی چیست؟
لوله فولادی نوعی لوله است که از آلیاژ کربن و آهن ساخته می شود. ترکیب آلیاژ به لوله فولادی خواص متمایزی مانند استحکام، دوام بالا و مقاومت در برابر خوردگی و فرسایش می دهد. لوله های فولادی در کاربردهای مختلفی مانند خطوط لوله نفت و گاز، سیستم های تامین آب، تکیه گاه های سازه ای و فرآیندهای ساخت مورد استفاده قرار می گیرند.
لوله های فولادی در اندازه ها و اشکال مختلف مانند گرد، مربع و مستطیل هستند و می توانند بر اساس نیازهای خاص سفارشی شوند. لوله های فولادی همچنین می توانند با مواد مختلفی مانند روی، اپوکسی و پلی اتیلن پوشش داده شوند تا مقاومت در برابر خوردگی آنها افزایش یافته و طول عمر آنها افزایش یابد.
لوله آهنی چیست؟
لوله آهنی نوعی لوله ساخته شده از چدن داکتیل است که به چدن نیز معروف است. چدن آلیاژی از آهن، کربن و سیلیکون است و به دلیل مقاومت فشاری، سختی و مقاومت در برابر سایش بالا شناخته شده است. لوله های آهنی معمولاً در سیستم های آبرسانی، سیستم های فاضلاب و سیستم های زهکشی استفاده می شوند.
لوله های آهنی نیز در اندازه ها و اشکال مختلف موجود هستند و بر اساس نیازهای خاص قابل سفارشی سازی هستند. لوله های آهنی نیز با موادی مانند رنگ قیری یا قیر پوشانده می شوند تا مقاومت آنها در برابر خوردگی افزایش یابد.
مقایسه قدرت:
وقتی صحبت از استحکام به میان می آید، لوله فولادی از لوله آهنی قوی تر است. فولاد یکی از قوی ترین مواد است و هنگامی که با کربن و سایر عناصر آلیاژی ترکیب شود، حتی قوی تر می شود. لوله های فولادی برای مقاومت در برابر فشار بالا، دمای شدید و سایر شرایط سخت محیطی طراحی شده اند.
از طرفی لوله آهنی نسبتا ضعیف تر از لوله فولادی است. اگرچه چدن به دلیل استحکام فشاری بالا شناخته شده است، اما هنگامی که تحت نیروهای کششی قرار می گیرد به اندازه فولاد قوی نیست. علاوه بر این، لوله های آهنی تحت فشار شدید یا تغییرات دما مستعد ترک خوردن و شکستن هستند.
مقایسه دوام:
از نظر دوام لوله فولادی از لوله آهنی دوام بیشتری دارد. فولاد یک ماده بسیار بادوام است که می تواند در برابر خوردگی، فرسایش و سایر اشکال سایش و پارگی مقاومت کند. لوله های فولادی همچنین در برابر زنگ زدگی و سایر اشکال تخریب مقاوم هستند و آنها را برای استفاده طولانی مدت ایده آل می کند.
از طرف دیگر لوله های آهنی مستعد زنگ زدگی و سایر اشکال خوردگی هستند که می تواند طول عمر آنها را کاهش دهد. اگرچه لوله‌های آهنی را می‌توان با موادی برای افزایش مقاومت در برابر خوردگی پوشش داد، اما همچنان دوام نسبتاً کمتری نسبت به لوله‌های فولادی دارند.
مقایسه هزینه:
وقتی صحبت از هزینه به میان می آید، لوله آهنی به طور کلی ارزان تر از لوله فولادی است. آهن نسبت به فولاد مواد فراوان تر و ارزان تری است و لوله های آهنی به پردازش و تکمیل کمتری نسبت به لوله های فولادی نیاز دارند. لوله های آهنی نیز نسبت به سایر مواد لوله کشی طول عمر بیشتری دارند و آنها را به گزینه ای مقرون به صرفه برای بسیاری از کاربردها تبدیل می کند.
از طرف دیگر، لوله فولادی به دلیل استحکام، دوام و مقاومت در برابر خوردگی بالا، عموماً گرانتر از لوله آهنی است. لوله‌های فولادی نیز نسبت به لوله‌های آهنی نیاز به پردازش و تکمیل بیشتری دارند که می‌تواند به هزینه آنها بیفزاید.
نتیجه:
در نتیجه، لوله فولادی قوی تر، بادوام تر و به طور کلی گران تر از لوله آهنی است. لوله های فولادی برای کاربردهایی که نیاز به استحکام، دوام و مقاومت بالا در برابر خوردگی و سایش دارند ایده آل هستند. لوله های آهنی برای کاربردهایی که نیاز به هزینه کمتری دارند و در معرض شرایط شدید قرار نمی گیرند مناسب هستند.
هنگام انتخاب بین لوله فولادی و لوله آهنی، ضروری است که الزامات خاص برنامه خود را در نظر بگیرید، مانند استحکام، دوام و هزینه مورد نیاز. همچنین باید با یک متخصص مجرب لوله کشی مشورت کنید تا به شما در انتخاب بهترین گزینه برای نیازهایتان کمک کند.