معرفی
لوله های فولادی رزوه ای به دلیل دوام، استحکام و انعطاف پذیری به طور گسترده در صنایع ساختمانی و لوله کشی استفاده می شوند. نصب و اتصال این لوله ها با روش های مختلف نیز آسان است. در این مقاله به تکنیک های مختلف اتصال لوله های فولادی رزوه ای می پردازیم.
انواع لوله های فولادی رزوه ای
قبل از اینکه به تکنیک های اتصال بپردازیم، درک انواع مختلف لوله های فولادی رزوه دار ضروری است. به طور کلی لوله های رزوه ای به دو دسته لوله های گالوانیزه و لوله های فولادی مشکی تقسیم می شوند.
لوله های گالوانیزه با لایه ای از روی پوشانده شده اند که باعث می شود در برابر خوردگی و زنگ زدگی مقاومت بیشتری نسبت به لوله های فولادی سیاه داشته باشند. از طرف دیگر، لوله های فولادی مشکی رنگی تیره و صاف دارند و با هیچ لایه محافظی پوشانده نمی شوند. لوله های گالوانیزه گران تر از لوله های فولادی سیاه هستند اما طول عمر بیشتری دارند.
تکنیک های پیوستن
راه های مختلفی برای اتصال لوله های فولادی رزوه ای وجود دارد که از جمله آنها می توان به کوپلینگ، جوشکاری، رزوه کاری و فلنجینگ اشاره کرد. بیایید هر روش را با جزئیات بحث کنیم.
جفت
کوپلینگ یکی از ساده ترین و پرکاربردترین تکنیک ها برای اتصال لوله های فولادی رزوه ای است. کوپلینگ یک اتصال لوله مانند کوچک است که دو لوله را به هم متصل می کند. دارای رزوه هایی در دو سر آن است که به انتهای رزوه ای لوله ها می پیچد.
برای اتصال دو لوله با استفاده از کوپلینگ، کافی است کوپلینگ را روی انتهای رزوه‌دار یکی از لوله‌ها بچرخانید، سپس لوله دیگر را روی انتهای مخالف کوپلینگ بچرخانید. کوپلینگ ها در اندازه ها، مواد و پرداخت های مختلف موجود هستند، بنابراین انتخاب مناسب برای کاربردتان ضروری است.
جوشکاری
جوشکاری یکی دیگر از روش‌های اتصال لوله‌های فولادی رزوه‌دار است که شامل ذوب لبه‌های لوله‌ها برای جوش دادن آنها به یکدیگر است. این تکنیک یک اتصال قوی، دائمی و ضد نشتی ایجاد می کند. جوشکاری معمولاً در کاربردهای فشار بالا و دمای بالا استفاده می شود.
انواع مختلفی از روش های جوشکاری وجود دارد، از جمله جوشکاری قوس الکتریکی، جوشکاری گازی و جوشکاری مقاومتی. جوشکاری قوس الکتریکی که به آن جوشکاری چوبی نیز گفته می شود، از جریان الکتریکی برای ایجاد قوس بین میله جوش و قطعه کار استفاده می کند. در جوشکاری گاز که به آن جوش اکسی استیلن نیز می گویند، از ترکیب اکسیژن و گاز استیلن برای ایجاد شعله ای استفاده می شود که لبه های لوله ها را ذوب می کند.
جوشکاری مقاومتی که به آن جوش نقطه ای نیز گفته می شود، از جریان الکتریکی برای ذوب لبه های لوله ها به یکدیگر استفاده می کند. این روش معمولاً در تولید انبوه استفاده می شود زیرا سریع و کارآمد است.
نخ زنی
رزوه کاری فرآیند برش شیارها در انتهای لوله ها برای ایجاد رزوه های پیچ مانند است. این تکنیک یک اتصال محکم، ایمن و ضد نشتی ایجاد می کند. رزوه کاری معمولاً در کاربردهایی استفاده می شود که لوله ها باید سریع از هم جدا شوند و دوباره سرهم شوند، مانند سیستم های آتش نشانی.
دو نوع روش رزوه کشی وجود دارد: رزوه کشی دستی و رزوه کاری. رزوه کشی دستی شامل استفاده از رزوه زنی لوله است، ابزاری دستی که شیارهای انتهای لوله ها را برش می دهد. رزوه کاری ماشینی از دستگاه رزوه کشی لوله استفاده می کند که فرآیند نخ زنی را خودکار می کند.
فلنجینگ
فلنجینگ تکنیکی است که در آن لبه‌ای صاف، گرد یا مربعی در انتهای لوله‌ها ایجاد می‌شود. فلنج ها معمولاً در لوله هایی استفاده می شوند که نیاز به اتصال به سایر سیستم ها یا تجهیزات لوله کشی مانند شیرها یا پمپ ها دارند. فلنج دارای سوراخ هایی بر روی لبه خود است که با سوراخ های روی تجهیزات یا سیستم لوله کشی هماهنگ است.
برای ایجاد فلنج، انتهای لوله در یک کوره گرم می شود و سپس با استفاده از دستگاه فلنجینگ شکل می گیرد. سپس فلنج با استفاده از پیچ و مهره یا اتصال جوشی به سیستم لوله کشی یا تجهیزات متصل می شود.
نتیجه
اتصال لوله های فولادی رزوه ای یک فرآیند ضروری در صنایع ساختمانی و لوله کشی است. کوپلینگ، جوشکاری، رزوه کاری و فلنجینگ تنها تعدادی از تکنیک هایی هستند که می توان برای اتصال لوله های رزوه دار استفاده کرد. هر تکنیک مزایا و معایب خود را دارد و روش مناسب برای کاربرد شما به عوامل مختلفی مانند کاربرد مورد نظر، اندازه لوله و مواد بستگی دارد. صرف نظر از روش مورد استفاده، پیروی از استانداردهای صنعت و بهترین شیوه ها برای اطمینان از سیستم های لوله کشی ایمن و قابل اعتماد ضروری است.